Walnoten in zoet zuur

Volgens een traditioneel Engels recept (black walnuts in sweet pickling syrup).

Bereidingswijze:
met een scherpe vork rondom gaatjes prikken in de walnoten (2 kg), net door de groene bast, ongeveer een halve cm.
Let ook hierbij op dat je handen (en kleding!) niet vies worden van het vocht.
doe de walnoten in een emmer, vul met water tot ze net onder staan en voeg 250 gr zout toe. Laat dat een week staan.
Ververs het op dezelfde wijze en laat het nog een week staan.
haal de noten nu uit de pekel en leg ze naast elkaar op een droge plek in de open lucht. Ze zullen dan in een paar
dagen pikzwart worden.
breng 1 liter Engelse malt vinegar (of een goedkope balsamico) aan de kook samen met 500 gr (bruine) rietsuiker, 1 tl
piment, 1 tl kruidnagelpoeder, halve tl kaneel, en een flinke eetlepel geraspte verse gember. Voeg de noten toe, breng
opnieuw aan de kook en laat het hooguit 15 minuten op laag vuur pruttelen. Laat het dan snel afkoelen door de pan in
de gootsteenbak met ijskoud water te zetten. Af en toe roeren om de kou te verdelen.
de mooie hele noten in gedesinfecteerde potten doen. De enkele kapotte nootjes met de zoete azijn met staafmixer
goed pureren en door een zeef halen. Dit overgebleven vocht in de potjes doen tot de noten onderstaan. En dan is het
klaar! Behoorlijk lang houdbaar. Lekker bij oude kaas of koud vlees, en staat ook leuk (tevens lekker) bij geprakte
aardappelen. Of wat ook bijzonder is, verwerken in een wildgoulash.
Volgens deze receptuur bewaar je de walnoten in vloeibare zoetzuur. Als je het in een meer stroperige siroop wilt
hebben, verwerk je 2 delen balsamico met 1 deel honing en kookt dat in tot 1/3 deel.

(Recept van www.foodlog.nl)