Sleedoornlikeur

Sleedoornlikeur is een heerlijke roodkleurige likeur welke in de herfst gemaakt kan worden. Sommige kennen het onder
de naam sloe gin. Sloe is het Engels voor Sleedoorn. Sleedoornbessen worden ook wel sleepruimen genoemd en zijn
van de blauwkleurige bessen van de Prunus Spinosa.
Bereidingswijze:

De sleedoornbessen moeten rijp zijn en dit is normaal gesproken laat oktober, vroeg november wanneer de eerste vorst
er overheen gegaan is. Je kan ze ook eerder plukken en enige tijd in de diepvries leggen.

Neem een pot met een brede hals. Prik elke bes apart aan met bijv. een sateprikker. De traditionele manier is om de
bessen aan te prikken met een doorn van de sleedoornstruik. Dit is even een tijdrovend karwei, maar zorgt er uiteindelijk
voor dat de smaak uit de bes goed in de drank overgaat. De sleedoornbessen hebben namelijk een hele dikke schil.

Vul de pot voor de helft met bessen en vul de pot af met brandewijn (vaak wordt ook jenever of gin gebruikt). Voeg voor
elke 500 ml aan drank 100 gram suiker toe. Doe er een kaneelstokje bij en sluit de pot. (Sommige mensen voegen nog
kruidnagel en amandel essence toe). Wij doen dat niet, maar probeer het maar eens uit, immers over smaak valt niet
de twisten.

De suiker is trouwens essentieel om een goede smaakoverdracht te laten plaatsvinden, dus niet hierop bezuinigen
anders komt de smaak niet uit de bes in de drank.

Keer de pot een aantal keer goed om, zodat de suiker goed verdeeld. Zet donker en koel weg. De eerste 2 weken moet
de pot dagelijks gekeerd worden, daarna 3 maanden lang wekelijks keren.

De likeur krijgt een diep rode kleur.

Na de 3,5 maand voorzichtig proeven of je hem al lekker vind, zo ja dan kan je het vocht overgieten in een fles en de
bessen met kaneel weggooien. Hoewel je van de overgebleven bessen ook jam kan maken.

Sleedoorn is een struik die overweldigend en heel vroeg in het jaar al bloeit.