Kaapse Knoflook

Tulbaghia, een sierlijke plant, met eetbare bloemen en bladeren.

Plantinformatie
Deze familie kent een 25-tal species, waarvan de Tulbaghia violacea de bekenste is. Deze plant behoort tot de familie
der Alliaceae (lookfamilie).

Tulbaghia is vernoemd naar de vroegere Nederlandse Gouverneur in Kaap de Goede Hoop: Ryk Tulbach (overleden
1771). Tulbaghia is nauw verwant aan Allium. Het is een klein geslacht bestaande uit zo'n vijfentwintig species met als
thuishaven: Zuid-Afrika. De inheemse bevolking gebruikt de wortelstok van deze plant als smeersel tegen rheumatiek, of
als aftreksel dat op het voorhoofd wordt gewreven en verlichting bij hoofdpijn zou geven.

In het Zuid-Afrikaans wordt Tulbaghia capensis 'wildeknoffel' genoemd en die naam geeft aan in welke richting we het
moeten zoeken: de Tulbaghia is nauw verwant aan de familie van de Alliums, waartoe ook de knoflook behoort.

Engelse Nationale collectie: http://www.tulbaghia.com/

Verzorging
De plant staat graag in de volle zon. In de halfschaduw blijft de plant wel leven, maar dan is er een grote kans dat de
bloei uitblijft. Niet te veel water geven en alleen bijmesten tijdens de bloei. Eens in de 3 jaar kan de plant gescheurd
worden, waarna de stukken opnieuw uitgeplant kunnen worden.

De Tulbaghia bloeit in de zomer tot aan de eerste vorst en is winterhard tot ongeveer -7C. Het is dus zo'n plant waarvan
je niet weet of je hem nu in een pot moet planten of in de volle grond. Het hangt er een beetje vanaf hoe die volle grond
eruit ziet. Veel bolgewassen die net niet, of net wel winterhard zijn, overleven de winter in goedgedraineerde grond,
terwijl ze het niet redden in grond die 's winters nat is. Zandgrond is in dit geval dus beter dan veen of klei. Wie
Tulbaghia's in potten kweekt, doet er goed aan om een potgrond samen te stellen die voor eenderde uit scherp zand of
fijn grind bestaat.

Door de stengels met uitgebloeide bloemen weg te snijden, verschijnen er steeds weer nieuwe.

Vermeerderen kan naast het scheuren ook via zaad, echter heb je meerdere soorten staan, hou er dan rekening mee
dat ze onderling prima kruisen en het dus een verrassing is wat er uit je zaad gaat komen.

Om nieuwe Tulbaghia te verkrijgen wordt o.a. gebruik gemaakt  van 'Interspecifichybrids'. Bij het kruisen van species
ontstaan hybriden met nieuwe vormen, kleuren en soms (gedeeltelijke) overdracht van de geur. De meeste van deze
hybriden zijn steriel d.w.z. er groeit geen zaad in de bloemen. Bij een aantal wordt wel zaad gevormd, deze kunnen dan
ook gebruikt worden voor een volgende serie (terug)kruisingen om nieuwe eigenschappen in de planten te brengen.

Een enkele keer wordt de plant bezocht door een slak wanneer deze in de volle grond staan, de planten in potten
worden over het algemeen met rust gelaten. De plant hersteld zich weer snel van de slakkenvraat en bij ons blijft het bij
een enkele hap en is er nog nooit een plant helemaal opgegeten.

In de keuken
De Tulbaghia werd vroeger gebruikt in baden tegen reuma en de bladeren werden voor thee gebuikt.

De bloemen, welke ook naar knoflook smaken, zijn een feest op elke salade. Bladeren kunnen fijngesnipperd ook als
smaakmaker gebruikt worden. Niet te veel bladeren gebruiken, anders kan de plant geen voeding meer aanmaken en
gaat deze dood.

De Tulbahia Fragrans heeft zeer elegante zoet smakende bloemen, de bladeren hebben de bekende knoflook smaak.

Het fijne van de Tulbaghia is dat je wel de knoflooksmaak hebt, maar dat deze niet blijft hangen en de volgende dag heb
je dus geen "knoflookkegel".